Ger Coster's site

2012 was de vorige keer dat ik de Slachtemarathon deed. Mijn meest recente marathon was Hannover in 2018. Respectievelijk dus 12 jaar en 6 jaar geleden!
Maar een tweetal goed verlopen halve marathons geven me moed om het toch nog maar weer eens te proberen.
Ik heb een app gevonden (“Trenara“) die een andere aanpak heeft dan de gebruikelijke: minder lange en ook langzamere duurlopen, maar wel veel omvang in kilometers verdeeld over de weken. Aangezien de traditionele aanpak voor mij niet meer werkt lijkt dit nog de enige manier te zijn om weer aan de start te verschijnen.
Enige nadeel is dan wel dat ik, om de app goed te kunnen beoordelen, even niet met de groep kan trainen. Anders weet ik achteraf nog steeds niet of Trenara deugt of niet. De trainingen verlopen eigenlijk moeiteloos. Ik kan zelfs de snelst voorgestelde tempo’s lopen en moet me inhouden om niet nog harder te gaan. Blessures blijven gelukkig en voor de verandering ook eens een keer uit. Wat een genot!

Het is toch wel een aparte, de Slachte marathon. Kort na 3 uur ’s nachts opstaan, spullen uit de koelkast pakken en de auto in. Gelukkig hoef ik niet alleen te reizen want Chris gaat ook mee. Het parkeren zou plaatsvinden op weilanden, maar aangezien het de dagen ervoor en ook ’s nachts nog flink geregend had, wordt er een weg afgesloten om daarlangs in de berm te kunnen parkeren. Achteraf was zelfs daar nog de hulp van tractors nodig om enkelen weer op de weg te zetten…
Een stuk wandelen naar de opstaplocatie voorbij de finish en de wachtende bus in. Perfect getimed zitten we om 4u55 in de bus en worden we naar de start vervoerd.
Bij de loods aangekomen vanwaar we gaan starten valt met name de wachtrij bij de dixies op. Gelukkig hoef ik daar, tot mijn eigen verbazing, geen gebruik van te maken.
De Slachtedijk is volgens de organisatie te lang en daarom schuiven ze de start 600 meter op. Laten we nu achteraf allemaal 600m te kort hebben voor de officiële marathonafstand!


We gaan rustig van start maar zijn nog geen kilometer onderweg of het begint al te regenen. Het zou niet de laatste bui van de ochtend zijn.
Gelukkig treffen we in deze editie de grasdijk en hoge brug (‘Slachtetillebrug‘) in het begin. Deze dijk was, voor mij herkenbaar, nat en glibberig, maar het tijdverlies viel reuze mee. Tot het 28 kilometer punt weinig bijzonders, de kilometers gaan gestaag en regelmatig onder de schoenen door.
Mijn langste training was dus 28 kilometer, maar door een trainingsroute van 14 kilometer in gedachten te nemen zag ik niet tegen het laatste deel op.
We hebben verschillende dorpen aangedaan en het was overal echt gezellig. Dat geeft dat de moed erin blijft!
Al gauw wordt het 35 kilometer punt bereikt. Voor Rotterdam-marathon-lopers: Kralingen!
Daar wordt vaak al gewandeld maar dat gaan we nu niet doen.
Vrijdag hebben we van de club de jaarlijkse barbecue en ik ga daar niet lopen vertellen dat ik moest wandelen. No way!
Gewoon technisch netjes doorlopen en blijven lachen naar het publiek. Dan komen de bordjes met 40 erin al.
Voor het gevoel lijkt het langzamer te gaan, maar dat blijkt achteraf best mee te vallen. Kwam blijkbaar doordat het energieniveau toch een beetje daalde.
De acht gels die ik mee had bleven grotendeels onaangebroken. Ook veel water heb ik niet gedronken. Het was immers prima te doen zo.

De finish werd, onder de sfeervolle kerk van Raerd, gepasseerd met een tijd van 3u43. Mijn Garmin gaf 41,55 km aan, dus 600m te kort.
Vond ik op dat moment niet erg, maar bij nader inzien en later, toch wel! De gecorrigeerde tijd zou ongeveer 3u46 moeten zijn.
Prima toch?
Had niet verwacht zo betrekkelijk fit te zijn op de streep en al helemaal niet met zo’n tijd! “Trenara” had mijn eindtijd prima voorspeld.